جمعی از معلمان حقالتدریس آزاد در بیانیهای پیگیر مطالبات خود شدند.
متن بیانیه به شرح زیر است:
با سلام و احترام
ما، معلمان حقالتدریس آزاد، امروز ناگزیر قلم در دست گرفتهایم تا فریادی باشیم از دل کلاسهایی که سالهاست در آنها ایستادهایم، با جانودل تدریس کردهایم، بیهیچ امنیت شغلی، بدون حقوق مکفی، و در سایهی بیتوجهیهای مکرر.
ما همان معلمانی هستیم که:
ماهها حقوقمان به تأخیر افتاد و هیچگاه بهموقع پرداخت نشد.
در تابستانها بدون بیمه و درآمد، به حال خود رها شدیم.
بار آموزش روستاهای دورافتاده را به دوش کشیدیم، هزینهی رفتوآمد را از جیب پرداخت کردیم.
از خرید خدمات تا حقالتدریس آزاد، همواره در کنار آموزشوپرورش بودیم، اما بیرون از چارچوب استخدام رسمی ماندیم.
هرگز شامل هیچ مزایا، رتبهبندی، تسهیلات، و یا طرح حمایتی نشدیم؛ و این در حالیست که:
نیروهایی با شرایط مشابه، تنها به واسطهی روابط، پارتی یا سهمیه، رسمی شدند.
بسیاری بدون طی مراحل آزمون، به استخدام درآمدند.
ما با چندین سال سابقهی تدریس، هنوز بلاتکلیف، محروم و نادیده گرفته شدهایم.
ما مخالف آزمون نیستیم.
اما چگونه رقابتی عادلانه میتوان داشت، وقتی معلمی از صبح تا ظهر در کلاس است و بعدازظهر برای گذران زندگی کار میکند؟ کدام فرصت برای مطالعه میماند؟
آیا چنین آزمونی واقعاً معیار سنجش شایستگی معلم است؟
یکی از همکاران، برای مطالعه آزمون، کلاس را به همیار سپرد؛ نمرهها را بیحساب داد تا وقت بخرد. من اما، با وجدان کاری، کلاسها را کامل برگزار کردم، فوقبرنامه گذاشتم و دانشآموزانم را تنها نگذاشتم — و در نهایت، خود از رقابت جا ماندم.
سؤال ما این است:
اگر آزمون تنها مسیر است، پس چگونه برخی بدون آزمون رسمی شدند؟
اگر استثنائاتی هست، چرا شامل ما نمیشود؟
اگر معیار، کیفیت و تعهد است، آیا نباید سابقه، اخلاق کاری و وجدان حرفهای هم سنجیده شود؟
ما آیندهای روشن نمیخواهیم؛ ما فقط میخواهیم آیندهای داشته باشیم.
ما معلمان بیادعا، چشمبهراه اجرای عدالت، شفافسازی در وضعیت استخدامی، و پایان بلاتکلیفی هستیم.
امید داریم نمایندگان ملت، صدای ۲۶ هزار معلم پرتلاش را بشنوند؛ معلمانی که پایهگذاران دانشاند، اما خود هنوز بیپشتوانه ماندهاند.
از مجلس محترم، وزارت آموزشوپرورش، سازمان برنامه و بودجه، و سازمان امور اداری و استخدامی میخواهیم که:
مسیر جذب و استخدام ما را بر پایهی سابقه، شایستگی، و وفاداری به آموزشوپرورش هموار سازند.
مصوبات پیشین را اجرایی کرده و به وعدههای بیثمر پایان دهند.
برای عدالت واقعی در نظام آموزشی، از گزینشهای غیرشفاف و استثنائات ناعادلانه جلوگیری کنند.
این تنها یک مطالبه صنفی نیست؛ این یک حق انسانیست.
با احترام
۲۶ هزار معلم حقالتدریس آزاد
